Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Sed quot homines, tot sententiae; Duo Reges: constructio interrete. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Beatus sibi videtur esse moriens. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.

Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;

Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Sed haec nihil sane ad rem; Confecta res esset. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.
Bork

Tuberonem de dolore patiendo scriberet, quod esse caput
debebat, si probari posset, nusquam posuit, non esse malum
dolorem, sed quid esset et quale, quantumque in eo inesset
alieni, deinde quae ratio esset perferendi;

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Si enim ad populum me vocas, eum.
Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.

Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Quod vestri non item. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Hic ambiguo ludimur. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.

Stoici restant, ei quidem non unam aliquam aut alteram rem a nobis, sed totam ad se nostram philosophiam transtulerunt;

Numquam facies.: Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?
Bork: Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.
Si quae forte-possumus.: Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Stoici scilicet.: Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.