Tamen a proposito, inquam, aberramus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Duo Reges: constructio interrete. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.

Bork: Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Quibusnam praeteritis?: Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Immo videri fortasse.: Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?

Utrum enim sit voluptas in iis rebus, quas primas secundum naturam esse diximus, necne sit ad id, quod agimus, nihil interest.

Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?
Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.

Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Is cum arderet podagrae doloribus visitassetque hominem Charmides Epicureus perfamiliaris et tristis exiret, Mane, quaeso, inquit, Charmide noster;
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus.
Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum.

Efficiens dici potest.

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Hic ambiguo ludimur. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Physicae quoque non sine causa tributus idem est honos,
propterea quod, qui convenienter naturae victurus sit, ei
proficiscendum est ab omni mundo atque ab eius procuratione.

Is cum arderet podagrae doloribus visitassetque hominem
Charmides Epicureus perfamiliaris et tristis exiret, Mane,
quaeso, inquit, Charmide noster;

Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Videsne quam sit magna dissensio? Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Comprehensum, quod cognitum non habet?